توضیحات
وج چوبی درجه دو مینا:
وج چوبی درجه دو مینا در بسته بندی حدودا 300 عددی با دو رنگ زرد (کرم) و سبز و استحکام کمتر نسبت به نمونه اصلی آن موجود می باشد که رنگ سبز نسبت به زرد کلفت تر و دارای استحکام بیشتری می باشد که می توان از آن در مواردی که فاصله بین دو دندان زیاد می باشد استفاده نمود. از وج ها به عنوان نگهدارنده نوار ماتریس، ایجاد فاصله در انجام ترمیم ها، حفاظت از دندان کناری هنگام ترمیم و … استفاده می شود. وج مینا به علت ساختار مثلثی و نوک تیز خود این امکان را به دندانپزشک می دهد که راحت تر و بدون استفاده از ابزار و تجهیزات دیگری وج را در فضای دلخواه قرار دهد. این وج از یک چوب غیر اصلاحی الاستیک و انعطاف پذیر ساخته شده است و به شکل یک منحنی تو خالیست که باعث پر شدن فضای خالی بافت های گیجیویال (gingivial tissue) می شود.
ویژگی ها:
شکل آناتومیک
ثابت ماندن در محل قرار گیری
از جنس چوب بوده و نیاز به برش و یا تنظیمات خاص ندارد
حفظ حریم لثه و جدا کردن دندان های مجاور
وج چوبی
توضیحات:
وج‌ها، صفحه هایی دو شیب برای ایجاد فضایی ایده آل بین دندان ها، درزگیری فضای انترپروگزیمال (خط اتصال تاج آناتومیکی و ریشه آناتومیکی دندان) و جلوگیری از ایجاد بیرون زدگی مواد هنگام ترمیم دندان استفاده می شوند. از این وج های کوچک و یکبار مصرف می توان به تنهایی یا در ترکیب با یک سیستم ماتریس سازگار استفاده کرد. وج ها که اغلب از چوب، پلاستیک یا مواد پلیمری ساخته می شوند، در اندازه های مختلف موجود هستند و باید به قدری سفت باشند تا به خوبی در فضای بین دندانی قرار گیرند. همچنین این وج های کاربردی چه به صورت دستی قرار داده شوند و چه با استفاده از انبر، باید به آسانی کنترل شوند. گرچه هر ترمیم دندان مستلزم استفاده از وج نیست، اما در اختیار داشتن آن در اندازه های متفاوت، مهمترین بخش در فراهم کردن وسایل و تجهیزات کامل دندانپزشکی است.
استفاده از وج به همراه باند ماتریس کمک می کند تا باند ماتریس در برابر ساختار دندان فشرده شود و درزگیری محکم‌تر و بهتری ایجاد کند، جدایی جزئی بین دندان در حال ترمیم ایجاد می‌کند تا ضخامت باند ماتریس را جبران کند و همچنین از برآمدگی لثه جلوگیری می‌کند. هنگام استفاده از وج باید دقت کرد از ناحیه تماس فراتر نرود؛ این امر باعث تغییر شکل ماتریس و ایجاد شکاف بزرگ در زیر نقطه تماس می‌شود. در نواحی آناتومی دشوار (به عنوان مثال: شیار در قسمت میانی دندان‌های آسیای فک بالا) برای پر شدن حفره ممکن است بیش از یک وج مورد نیاز باشد. این وسیله دندانپزشکی در ناحیه امبراژول لثه ای قرار داده می شود.
اختراع وج های دندانپزشکی در درجه اول برای دستیابی به فاصله مناسب در فضاهای توخالی بین دندان پوسیده و دندان های کناری انجام شده است. مقطع آنها می‌تواند مثلثی یا ذوزنقه ای باشد. هدف از استفاده وج پشتیبانی از ماده پر کننده هنگام ورود به فضای توخالی دندان است و همچنین درمرحله سفت شدن ماده کمک می کند تا ماده بدون اینکه برآمدگی نامطلوبی داشته باشد، با قسمت سالم دندان سازگار شود. وج باید در در طول درمان موقعیت خود بین دو دندان را حفظ کرده و کاملاً غیرقابل حرکت باشد و بنابراین برای جای گیری مناسب باید با نیرویی فشار داده شود که معمولاً با کمک ابزار خاصی انجام می شود.
وج ها از دو قسمت عمده تشکیل شده‌اند:
بدنه ای محکم و پیکربندی شده که باید در فضای بین دو دندان مجاور قرار داده شود.
بخش‌های انعطاف پذیر که از بدنه سفت و سخت بیرون زده اند.
مزایای وج‌های دندانی چوبی عبارتند از:
برش آنها با چاقوی جراحی آسان است و به خوبی با سطح دندان سازگار می شوند.
وج های چوبی در مقایسه با وج های پلاستیکی پایدارتر هستند.
در اثر تماس با بزاق، متورم شده و بین دندان ها محکم می شوند.
مزیت وج پلاستیکی:
وج پلاستیکی شفاف، نور را هنگام پر کردن با کامپوزیت عبور می دهد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.