توضیحات
دهانشویه کلرهگزیدین هگزوداین HEXODINE
توضیحات دهانشویه کلرهگزیدین HEXODINE:
کلرهگزیدین یکی از دهانشویه های پرمصرف است که در دندانپزشکی برای درمان عفونت های دهان، زخم های دهان و لثه به کار می رود.
کلرهگزیدین بر طیف وسیعی از باکتری های گرم مثبت و منفی و همچنین برخی از قارچها و برخی از ویروسها از جمله ویروس مولد ایدز و هپاتیت مؤثر است.
کلرهگزیدین به صورت محلول موضعی کاربردهای غیردهانی نیز دارد.
ویژگی های دهانشویه کلرهگزیدین:
- از بین برنده جرم و پلاک های دندانی
- درمان خونریزی لثه
- پیشگیری از پوسیدگی
- درمان ژنژویت
- درمان زخم های آفتی
- درمان عفونت لوزه ها
- درمان فارنژیت و عفونت های خفیف حلق و دهان
- بدون الکل
- هر 100 میلی لیتر حاوی 0.2 گرم کلرهگزیدین دی گلوکونات 20%
- حاوی گلیسیرین، پروپیلن گلیکول، کلرهگزیدین، پلی اتیلن گلیکول، متیل پارابن، پروپیل پارابن، اسانس نعنا و رنگ آبی
روش استفاده ضد عفونی کننده دهان و دندان:
از جمله عواملی که موجب کاهش قدرت کلرهگزیدین می شود میتوان از pH پایین، چرک محیطهای سرم، پروتئینی و ساکاروزی نام برد.
این محیطها اتصال و چسبندگی این ماده ضد میکروبی را کاهش میدهد همچنین مواد آنیونی مثل سدیم لوریل سولفات که در خمیر دندانها وجود دارند میتواند اثر کلرهگزیدین را کم کند.
بنابراین بهتر است دهان شویه کلرهگزیدین نیم ساعت پس از مسواک زدن استفاده شود که حداکثر قدرت ضدباکتریایی خود را حفظ نماید.
اثر بخشی این دهان شویه به دوز مصرف آن بستگی دارد و نه به غلظت آن.
دوز درمانی دهانشویه کلرهگزیدین مصرف ۱۰ میلیگرم تا ۲۰ میلیگرم از دهان شویه با غلظت 0/2 درصد تا 0/12 درصد می باشد.
کاربرد آن دوبار در روز (بعد از صبحانه و قبل از خواب) بعد از مسواک زدن است که 15-20 میلی لیتر از محلول را به مدت ۳۰ ثانیه در دهان نگاه داشته و سپس دور بریزید، پس از مصرف دهان را با آب نشویید.
مکانیسم اثر:
کلرهگزیدین به شدت خاصیت کاتیونی دارد. کلرهگزیدین به سه فرم دیگلوکونات، استات و هیدروکلرید وجود دارد که دو فرم دیگلوکونات و استات قابل حل در آب هستند.
از مزایای کلرهگزیدین اتصال و چسبندگی محکم آن به اغلب نواحی دهان میباشد که باعث میشود این ماده پس از مصرف به تدریج و آهسته آزاد گردد و در یک محدوده زمانی، دائماً محیط ضد میکروبی در دهان فراهم میآورد.
سی درصد کلرهگزیدین مصرف شده، در سطح دهان باقی میماند . علت چسبندگی کلرهگزیدین را به خاصیت کاتیونی آن نسبت میدهند که باعث اتصال آن به گروههای آنیونیک موجود در گلیکوپروتئینها و فسفوپروتئینهای سطح مخاط دهانی میگردد.
محققین بر این عقیده هستند که مکانیزم اثر کلرهگزیدین در ارتباط با تمایل شدید این ماده برای چسبندگی و اتصال قوی به غشاء باکتریهاست.
هشدار مصرف:
تا یک ساعت از خوردن و آشامیدن خودداری فرمایید، همچنین این محصول را دور از دسترس کودکان، در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد و دور از نور نگهداری کرده و از مصرف آن در دراز مدت خودداری فرمایید.
برای کودکان زیر 6 سال مناسب نمی باشد مگر به توصیه پزشک.
عوارض جانبی:
به علت خاصیت کاتیونی، جذب پوستی و مخاطی آن از دستگاه گوارش حداقل میباشد.
در آزمایشهای حیوانی اثرات سمی و سرطان زائی در این ماده دیده نشده است.
کلرهگزیدین طعم ناخوشایندی دارد و میتواند موجب تغییراتی موقتی در حس چشایی بشود.
بویژه این تاثیر در مورد طعم شوری است که باعث بیمزه شدن غذا میگردد و این تغییر به غلظت کلرهگزیدین بستگی دارد.
علت این تغییر دناتوره شدن پروتئینهای سطحی مستقر بر جوانههای چشایی است.
دهانشویه برای عفونت لثه
کلرهگزیدین موجب پدیدآمدن رنگ قهوهای بر روی دندانها و پرکردگیهای همرنگ دندان مخاط دهان و زبان میشود این امر به علت اتصال گردهای کاتیونی کلرهگزیدین به فاکتورهای موجود در رژیم غذائی مانند گالیک اسید و تانیس رسوب این فاکتورهای رنگی بر دندانها و مخاط نسبت داده میشود و شدت آن بستگی به مقدار ماده مصرفی و زمان مصرف آن دارد.
این تغییر رنگ خارجی بوده و توسط پلیشینگ دندان(جلادهی به دندان) برطرف میشود.
از دیگر عوارض کلرهگزیدین که چندان شایع نیست جراحات مخاطی است که بسته به غلظت کلرهگزیدین دارد.
موارد کمی از تورم یکطرفه یا دوطرفه غده پاروتید در اثر مصرف کلرهگزیدین گزارش شده است.
کلرهگزیدین با تاثیر بر تجزیه گلوکز باکتریها از تولید اسید توسط آنها جلوگیری میکند و محیط را قلیائی نگه میدارد که این عامل زمینه را برای تشکیل جرم فوق لثهای آماده میکند.
فروشگاه 32 خرید دهانشویه کلرهگزیدین هگزوداین را در سریع ترین زمان ممکن فراهم می کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.